Realizowane projekty Strona główna / Realizowane projekty / Międzynarodowe / 1. Różne 

 1. Różne


 


 

 Nowe poprojektowe sekcje

 
Z początkiem nowego roku akademickiego na naszym UTW powstały nowe sekcje. Pierwsza z nich, przeznaczona dla słuchaczy uzdolnionych artystycznie, to sekcja taneczno – wokalna, prowadzona oczywiście przez naszych studentów; Zdzisława Kulikowskiego – odpowiedzialnego za muzykę i śpiew, Halinę Wiszowatą – kierującą tańcami i Danutę Sajur – zajmującą się sprawami organizacyjnymi. Jej uczestnicy mają bardzo interesujący i ambitny program. Zamierzają przygotować i prezentować spektakle taneczne i kabaretowe oraz opracować nagrania płytowe z muzyką do własnej poezji, z nagraniami wokalnymi słuchaczy UTW, z pieśniami religijnymi. Zajęcia odbywają się w każdą środę, w godzinach 15.00 – 17.30 w klubie Jubilat; w pierwszej części spotkania – taneczne, a w następnej – wokalno-muzyczne.
Działalność tej sekcji została zainicjowana poprzez udział naszych koleżanek i kolegów w międzynarodowym projekcie BASE. Najaktywniejsi uczestnicy mają na swym koncie występy na scenach Hiszpanii, Turcji i Litwy. W tych europejskich krajach zaprezentowali najpiękniejsze pieśni i tańce naszego kraju i regionu. Seniorów UTW wszędzie też oklaskiwali zachwyceni, wzruszeni przedstawiciele polonii. W międzynarodowych spektaklach nasi artyści śpiewali i tańczyli z akompaniamentem hiszpańskiej orkiestry, wykonywali wspaniałe hiszpańskie i litewskie pieśni z przedstawicielami tych krajów. Sprawdzili się również w licznych przedstawieniach prezentowanych dla białostockiej publiczności. Takie predyspozycje i doświadczenia dobrze wróżą nowym artystycznym poczynaniom studentów – seniorów.
Również z inicjatywy Danuty Sajur na naszym UTW powstała sekcja pod roboczą nazwą  "Kreatywność", która ma też drugą opiekunkę – Krystynę Rogalską. Jej idea zrodziła się z potrzeby zgłębiania własnej przeszłości, poszukiwania i badania swoich korzeni. Doświadczyli tego uczestnicy sekcji historycznej, prowadzonej przez prof. Józefa Maroszka oraz międzynarodowego projektu CONGENIAL. Działalność tej sekcji ma składać się z dwóch części.  W pierwszej, bardziej naukowej, uczestnicy będą poznawali i dyskutowali o religiach (mitach) pierwszych cywilizacji oraz zgłębiali naukowo zasadność poglądów o tzw. teorii kreatywności, czyli poglądu o tym, że stworzeni zostaliśmy w efekcie obcej interwencji. Opiekę naukową nad działalnością sekcji sprawuje dr Jacek Sieradzan z Instytutu Socjologii na Uniwersytecie w Białymstoku.
Na bazie zdobytej w ten sposób wiedzy prawdopodobnie powstanie edukacyjny projekt międzynarodowy, w którym uczestnicy będą zwiedzali miejsca związane z zabytkami pierwszych cywilizacji takich, jak np. Anatolia w Turcji, Kreta i Korynt w Grecji czy miejsca  związane z Etruskami weWłoszech, itp. W drugiej, praktycznej części zajęć tej sekcji będą pracowali nad kreowaniem własnych osobowości, m. in. zajmą się sie psychotroniką,  np.  mudrami, itp. Spotkania grupy odbywają się  w co drugi, trzeci i czwarty poniedziałek każdego miesiąca o godz. 16.00, również w klubie Jubilat.
Z realizacji zadań projektu CONGENIAL wynika też powstanie sekcji pod nazwą: Spotkania z dziećmi z grupy „Wychowawcy Podwórkowi”.  Uczestnicy tej sekcji, kierowanej przez Danutę Sajur, kontynuują działalność projektową, czyli różnorodne cykliczne zajęcia z dziećmi w różnych białostockich świetlicach. Takie międzypokoleniowe spotkania odbywają się raz w miesiącu, a ich terminy są ustalane na bieżąco.
Swoją działalność „śpiewająco” kontynuuje również zorganizowana przez Danutę Ładę grupa PRL,która w projekcie CONGENIAL miała na celu przypomnienie i przekazanie młodemu pokoleniu dawnych polskich piosenek. Tutaj swoje głosy „szlifowali” też późniejsi uczestnicy artystycznego projektu BASE. Wszyscy uzdolnieni wokalnie słuchacze bardzo chętnie uczestniczą w tych zajęciach, jako że chyba każdy z nas lubi powracać do lat swojej młodości, również do dawnych piosenek.
Nie są to jedyne sekcje, powstałe w wyniku wcześniejszej działalności projektowej. Od paru lat z powodzeniem funkcjonuje sekcja fotograficzno – filmowa, utworzona z inicjatywy uczestników projektu NATURE, którzy w ramach projektowych zadań zdobyli niezbędne umiejętności na kursach komputerowym i fotograficznym. W tym projekcie poznawali i fotografowali nie tylko przyrodę naszego rodzimego Podlasia, ale też krajobrazy Majorki w Hiszpanii i Kapadocji w Turcji. Swoje zdjęcia eksponowali na wystawach. W codziennym uniwersyteckim życiu doskonale widoczne są efekty pracy tej sekcji, prowadzonej obecnie przez Irenę Nikonowicz.
Wciąż trwa nauka wszechobecnego w międzynarodowych projektach języka angielskiego. Nasi słuchacze mają do wyboru ponadto francuski i niemiecki. Jednak poza tymi nowożytnymi językami powstała możliwość nauki łaciny i greki – w biurze UTW trwają właśnie zapisy chętnych.
Jak widzimy, wszystkie kolejne międzynarodowe projekty, na naszym UTW realizowane pod kierunkiem Danuty Sajur od końca 2010 r. do końca lipca 2015 r.; SIC, NATURE, CONGENIAL, BASE i AFIS(ZA) bardzo zaktywizowały uniwersytecką społeczność seniorów. Pozwoliły na odkrycie wielu nowych talentów oraz nabycie i doskonalenie różnych umiejętności. Wzbudziły również potrzebę dalszego kształcenia i wszechstronnego rozwoju. Dobrze się dzieje, że te międzynarodowe przedsięwzięcia stały się też inspiracją do powstania nowych sekcji, które służą wszystkim zainteresowanym słuchaczom i całej naszej uczelni.
 
Barbara Wilczewska
 

 


 


 Sz. P.

Danuta Sajur

Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku

 

 

Dotyczy:

Projekt Wolontariatu Seniorów pt. AFIS(ZA):Active Framework for Intercultural Solidarity (Zenith of Ageing)

Umowa nr 2013-1-LT1-GRU14-09553 2

 

 

Szanowni Państwo,

 

W związku z działaniami waloryzacyjnymi oraz mającymi na celu upowszechnianie przykładów dobrej praktyki prowadzonymi przez Narodową Agencję Programu Grundtvig/Erasmus+ Edukacja dorosłych zwracamy się do Państwa z prośbą o dostarczenie informacji dot. zrealizowanego przez Państwa organizacje Projektu Wolontariatu Seniorów. Celem naszych działań jest tworzenie katalogu „przykładów dobrej praktyki” zawierającego opisy wybranych projektów realizowanych w ramach programu  „Uczenie się przez całe życie”. Opisy takich projektów zamieszczamy na naszej stronie internetowej w zakładce Galeria Projektów (zakładka jest dostępna po wybraniu danej akcji). Możliwe jest również wydanie w przyszłości publikacji zawierającej opisy takich projektów.

 

Państwa projekt został przez nas wybrany jako kandydat do uznania za przykład dobrej praktyki. Gratulujemy!

 

Zespół programu Grundtvig/Erasmus+ Edukacja dorosłych,

 

Jakub Kozłowski

 

Akcja 2 "Partnerstwa Strategiczne"

Program Erasmus+ Edukacja dorosłych

 

Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji

Narodowa Agencja Programu Erasmus+

ul. Mokotowska 43

00-551 Warszawa

tel.: +48 22 46 31 235

fax:  +48 22 46 31 021

 

e-mail: jakub.kozlowski@frse.org.pl


 


 

Wesołych Świąt Bożego Narodzenia oraz Szczęśliwego Nowego Roku 2016!



 


 
Życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku od naszych partnerów projektowych z Turcji, Hiszpanii i  Kowna:
 
 
Dear Friends, Hi,
I wish you a very merry Christmas and I hope the New Year will bring you many more days of happiness, luck and health. Hereby, I also remember the value of your friendship and kindness.

Please give my greetings to all the friends, whose e-mail I don't have.

Kind regards,

Hakki


Dear friends , I wish you a new year full of projects. I hope some of them can live together.
Merry Christmas
https://youtu.be/n1uNilgnXKI
Fernando.
 
 
Dear friends,

I hope you’ll get the most benefit from everything you do the next year and will be able to share this with others.

Merry Christmas

And a Happy New Year

Tomas

That goes also from Petrasiunai community center and for those friends, who are not adressates of this letter

 Projekty BASE & AFIS(ZA)


 


Mój udział w projekcie BASE
 
Nazywam się Łucja Tryburska, mam zaszczyt być najstarszą uczestniczką wspaniałego projektu BASE. Mam 82 lata z kawałkiem i jestem tak po prostu szczęśliwa, że już od paru lat mogłam uczestniczyć w tym programie i realizować moje zainteresowania na polu – nazwijmy to wzniośle – artystycznym. Najważniejsze jednak było to, że mogłam spędzać wiele przemiłych godzin w gronie osób uczestniczących w tym programie, osób w wieku około 55 lat i więcej.
Program projektu BASE uwzględniał śpiewy zespołowe i solowe, tańce, muzykę, teatrzyk, recytacje utworów poetyckich. Jednym słowem, pole do wyboru i realizacji swoich zainteresowań było ogromne. Uczestnicy tego projektu mogli sprawdzać się w dowolnej dziedzinie, wybrać odpowiedni rodzaj działalności artystycznej i próbować.
Uczenie się wierszy, tekstów piosenek oraz tekstów prozy w przygotowaniach sekcji teatralnej dawało możliwość ćwiczenia pamięci, co jest bardzo ważne i niezbędne w każdym wieku. Były ciekawe spotkania, wspólne próby, rozmowy na różne aktualne tematy – jak to w życiu. Było także zbiorowe uczenie się tekstów piosenek w językach obcych; hiszpańskim, rosyjskim i angielskim.
W ramach BASE była również zorganizowana nauka języka angielskiego i rosyjskiego – to dodatkowe miłe zajęcia dla nas emerytów, żeby się nie nudziło.
Te wszystkie zajęcia nie były bezcelowe, miały określony cel, a mianowicie przygotowanie do szeregu spektakli, w których uczestniczyliśmy w kraju i za granicami, co zostało bogato udokumentowane w filmach, na zdjęciach, itp.
Ja uczestniczyłam we wszystkich rodzajach zajęć artystycznych z wyjątkiem tańców, oczywiście z mniejszym lub większym powodzeniem, co dodawało mi sił, czułam się młodsza i zdrowa.
Podsumowaniem mego zauroczenia programem BASE był wyjazd do Kowna. To kolejny miły czas spędzony z wesołą, rozbawioną grupą osób, biorących udział w tym projekcie. To cztery dni integracji z międzynarodową częścią wspaniałego programu, w której uczestniczyły grupy z Hiszpanii, Turcji, Polski i oczywiście Litwy. Uczestniczyliśmy w spotkaniach integracyjnych, wspólnie zwiedzaliśmy Kowno i ciekawe okolice tego miasta. Wieczorami odbywały się kolacje w różnych interesujących regionalnych restauracjach, kończące się wspólnymi śpiewami, rozmowami i muzyką. Kowno jest miastem uniwersyteckim, pełnym międzynarodowej młodzieży. Spotykaliśmy studentów dosłownie z całej Europy, mówiących swoimi językami, ale w grupach, przy spotkaniach biegle w języku angielskim. Widzieliśmy tę młodzież we wspólnych stołówkach i na wieczornych spacerach po mieście.
Na zakończenie był koncert z udziałem wszystkich uczestników projektu; koncert wspaniały, programy bogate i oryginalne. Muszę jednak wyszczególnić występ dziecięcy, przygotowany przez naszą grupę w ramach projektu AFIS(ZA) – wspaniały zarówno pod względem treści, jak i scenariusza. Jak te dziewczyny to zrobiły; dzieci były litewskie, trzeba było nie lada sztuki w zrealizowaniu tego występu. 
Pożegnanie Kowna było uroczyste i bardzo serdeczne. Ja byłam, jak to się mówi, „na ostatnich nogach”. Zmęczona, ale szczęśliwa, musiałam jednak stwierdzić sobie po cichu, że to już nie na moje lata.

Łucja Tryburska
 

 


Spotkanie partnerów Litwy i Polski, uczestników projektów BASE i AFIS(ZA) w Augustowie
 
Uczestnicy projektów BASE i AFIS(ZA) z Kowna (Litwa) i z UTW Białystok  (Polska) spotkali się w dniach 26 - 27 sierpnia 2015  w Augustowie  na poprojektowej  integracyjno - wspomnieniowej  imprezie  na zakończenie obu projektów międzynarodowych BASE & AFIS(ZA). W projekcie BASE uczestniczyły 4 kraje: Hiszpania, Litwa, Polska i Turcja, a w projekcie wolontariackim AFIS(ZA) 2 kraje Litwa i Polska. W spotkaniu uczestniczyły 23 osoby - 12 z Polski i 11 z Litwy.  
Do Augustowa gospodarze przyjechali rano  a  goście  w godzinach przedpołudniowych. Po przywitaniu się usiedliśmy do wspólnego lunchu. Daniem głównym były potrawy na grila przygotowane wcześniej w krajach partnerów, w formie mięsa i szaszłyków. Stoły zastawiono  różnymi przekąskami, mnóstwem przeróżnych sałatek  oraz  upieczonymi specjałami i  ciastami. Biesiadowaniu towarzyszyła muzyka przygotowana przez Zdzisława Kulikowskiego i wspólne śpiewy. Było tradycyjne polskie i litewskie 100 lat bowiem jedna z uczestniczek obchodziła urodziny.
Po lunchu udaliśmy sie do portu gdzie o godz. 15 - tej  popłynęliśmy na  1,5 godzinny rejs statkiem  "Jaćwież"Doliną Rospudy. Pogoda cudowna, piękna przyroda , nasze humory i samopoczucie  wspaniałe. Podczas rejsu statkiem w wystroju w stylu jaćwingów oraz załodze ubranej w stroje jaćwingów dzięki przewodniczce  przenieśliśmy się w dawne czasy sięgające średniowiecza, kiedy na tych terenach panowali Jaćwingowie, poznaliśmy  ich historię, jak żyli w tamtych czasach. Oglądaliśmy unikatową piękność i dzikość natury na Rospudzie. W cenie biletu poczęstowano nas kawą lub herbatką do wyboru a my daliśmy  się porwać niepowtarzalnej atmosferze augustowskich rejsów.
Po powrocie dalej  biesiadowaliśmy do późnych godzin nocnych przy ognisku, na którym piekliśmy kiełbaski. Śpiewom i tańcom nie było końca, humory dopisywały,  żal było odjeżdżać tym którzy nie pozostali na nocleg. Następnego dnia, grupa która pozostała na noc po wspólnym śniadaniu zwiedzała Augustów. Po południu  zjedliśmy wspólny pożegnalny lunch i  zaplanowaliśmy kolejne wspólne spotkanie już na Litwie.
 
 
Jadwiga Barcewicz


 


LT publication where your participants from AFISZA and  BASE are

mentioned in - POLISH



 Hi!

How is Your life, how are You doing, how is UTA?

Im glad to surprise You that there are still informations about our projects appearing in Lithuanian media. This time from Polish community in Kaunas in the biggest Polish media of Lithuania Kurier Wilenski. Maybe it will be useful for you to use somewhere in your media?

http://kurierwilenski.lt/2015/09/25/na-mapie-kowna-mala-ale-bogata-wysepka-polskosci/

My best regards for You and all my friends in Bialystok,

Tomas





 

Na mapie Kowna mała, ale bogata wysepka polskości

 

Autor: Helena Gładkowska

25 September 2015

Co niedzielę, po Mszy świętej w kowieńskim pokarmelickim kościele pw. św. Krzyża, przychodzą tu, by nie tylko razem wypić filiżaneczkę małej czarnej, ale przede wszystkim, by nacieszyć się byciem w Rodzinie, którą łączą nie więzy krwi, lecz język ojczysty.

Wszyscy oni, to Polacy z dziada pradziada. Lecz, niestety, taka to smutna była nie tak dawna historia tych ziem, że nawet w dowodach osobistych mało komu udało się zachować ten tak ważny dla każdego wpis o narodowości: Polak.
„A właściwie, to nie trzeba było nawet wywózek, wygnania, bo tu, na swej ziemi rodzinnej, wielu ludzi się wynarodowiło. Początkowo, owszem, był strach wywózki, ale kiedy i Sybir już nie straszył, wielu nie chciało się przyznawać, że są Polakami…” — ze smutkiem mówi prezes Kowieńskiego Oddziału ZPL Franciszka Abramowicz.

/......./

Wszędzie panuje język litewski, ale pamięta inne czasy. Dlatego swe uczucia stara się przelać na kartki papieru.
Wszystkie imprezy organizowane przez Kowieński Oddział ZPL trudno wymienić.
Na przykład, w maju zdecydowali się poznać lepiej sąsiadów, czyli mieszkańców dzielnicy Pietraszuny. A właściwie inicjatorem tego spotkania był Białostocki Uniwersytet Trzeciego Wieku, którego członkowie wraz z prezes Krystyną Szner przybyli do Kowna w ramach kontynuowania współpracy, która została zapoczątkowana podczas realizacji projektu „BASE”. Brali w nim m. in. udział seniorzy z UTW w Białymstoku, ich partnerzy z Turcji, Hiszpanii oraz Kowna — Centrum Wspólnoty w Pietraszunach.
W połowie maja br. było pierwsze spotkanie członków Białostockiego UTW, wspólnoty Pietraszun i Kowieńskiego Oddziału ZPL. Odbył się koncert, który został przygotowany wspólnymi siłami i serdeczne biesiadowanie, podczas którego wszyscy się lepiej poznali.
Sami zapraszają też chętnie do siebie gości — do swej siedziby, która mieści się w samym centrum miasta przy ul. Maironio 13, tuż przy al. Laisvės.

/..../



 Projekt "CONGENIAL"


 


Spisane dla potomnych
 
Międzynarodowy projekt CONGENIAL, mający na celu łączenie pokoleń, dla nas seniorów był wspaniałą okazją do spisania swoich wspomnień, a następnie przekazania ich naszym dzieciom i wnukom. 
Pierwotnie organizatorzy projektu zakładali dwa działy; historie rodzinne, ukazujące życie własne i naszych najbliższych oraz tradycyjne obrzędy i zwyczaje, kultywowane na Podlasiu. Wkrótce jednak okazało się, że pragniemy również przypomnieć dawne przepisy kulinarne i podzielić się poradami praktycznymi. W rezultacie na stronie internetowej projektu CONGENIAL znalazło się 40 prac w dziale „Mała historia – my i życie naszych rodzin”, 27 – w „Tradycyjne obrzędy i zwyczaje świąteczne Podlasia”, całe mnóstwo przepisów oraz porady praktyczne. 
Sięgnęliśmy także do prac naszych słuchaczy, którzy w roku akademickim 2009/2010 pod kierunkiem prof. Józefa Maroszka na seminarium historycznym pod tytułem „Mój ojciec” opracowali wspomnienia o swoich przodkach, przedstawili rodzinne historie i genealogie.
W ramach projektu  CONGENIAL powstały trzy książki. Wspomnienia 9 uczestników sekcji historycznej zostały zamieszczone w publikacji pt. „Nasze dziedzictwo” – 208 stron. Największą pozycją – 27 autorów – okazała się książka pt. „Rodzinne wspomnienia dla potomnych” – 270 stron. Obejmuje ona historie naszych rodzin niemal z całego XX wieku; od pierwszej wojny światowej po lata dziewięćdziesiąte. Wydawnictwo „Podlaskie tradycje łączą pokolenia” zgromadziło opisy tradycyjnych obrzędów i zwyczajów, a także przepisy kulinarne i porady przydatne w codziennym życiu. Wśród projektowych książek jest najmniejszą objętościowo pozycją – 176 stron. Do prac w języku polskim zostały dołączone teksty w języku angielskim, ponieważ jest to język międzynarodowych projektów.
W imieniu własnym i organizatorów projektu CONGENIAL pragnę gorąco podziękować wszystkim autorom, którzy w swoich pracach sięgnęli do zasobów własnej pamięci, do rodzinnych wspomnień, przekazywanych niekiedy z pokolenia na pokolenie, zamieścili unikalne archiwalne rodzinne fotografie. 
Oddzielne podziękowania należą się współmałżonkom, a przede wszystkim dzieciom i wnukom naszych słuchaczy – wszystkim młodym, którzy pomogli seniorom w komputerowym opracowaniu treści i zdjęć, a także wysłaniu prac przy pomocy poczty elektronicznej.
Ze swej strony serdecznie dziękuję koleżance Jagodzie Barcewicz, z którą przez cały czas trwania projektu ściśle współpracowałam. Muszę przyznać nieskromnie, że to dzięki temu naszemu współdziałaniu, ogromnemu zaangażowaniu i wręcz uporowi mogły powstać projektowe publikacje. Krystynie Szewczyk dziękuję za redakcję książki „Podlaskie tradycje łączą pokolenia”, Ninie Grygoruk za ilustracje do niej, a Eli Wiktor – za korektę wszystkich tekstów. Natomiast Marii Makal zawdzięczamy zdjęcia świątyń; sanktuarium prawosławnego w Grabarce i meczetu w Kruszynianach.
Mam nadzieję, że projektowe zadanie spisania i przekazania potomnym wspomnień zachęci słuchaczy UTW do dalszych rodzinnych badań historycznych. Już wiemy, że naszymi pracami zainteresował się znany i ceniony białostocki historyk prof. Adam Dobroński. Oddział IPN w Białymstoku szczególnie jest zainteresowany tematem wywózek na Sybir; niektórzy z nas byli zesłani jako dzieci. Z całą pewnością warto również udokumentować czasy nam bliższe, które dobrze pamiętamy – lata powojenne, a w nich codzienne życie na wsi i w mieście, udział w życiu społeczno – politycznym, zmiany zachodzące w obyczajowości i świadomości rodaków. Wszyscy przeżyliśmy przełom wieków, a nawet tysiącleci. Dla młodych pokoleń jesteśmy prawdziwą skarbnicą wiedzy o czasach minionych, które coraz bardziej przechodzą do historii. 

Barbara Wilczewska
 

 


Relacja z Gali Rozdania Nagród Edukacyjnych FRSE

Aula pięknego budynku Wydziału Fizyki Politechniki Warszawskiej była we wtorek, 24 listopada 2015 r., miejscem, w którym już po raz piąty wręczono nagrody w konkursie EDUinspiracje, organizowanym przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji.

Hasło przewodnie tegorocznej edycji konkursu brzmiało „Dobry rezultat, trwałe oddziaływanie”. Jego znaczenie podkreślił w swojej mowie powitalnej Mirosław Marczewski, dyrektor generalny FRSE, zwracając zarazem uwagę, że w konkursie wybrano najlepsze projekty spośród ogromnej liczby ponad 3 tysięcy projektów zrealizowanych w ciągu ostatniego roku w ramach programu Erasmus+. – Dzisiejsza gala to świetna okazja, by zapoznać się z najciekawszymi i najbardziej wartościowymi projektami – podkreślił dyrektor Marczewski.

Następnie na scenie pojawił się gość specjalny, czyli Kinga Baranowska, himalaistka która ma na swoim koncie zdobycie dziewięciu ośmiotysięczników. Opowiedziała zebranym o wyprawach do Nepalu i realizowaniu swojej pasji. – Kluczem do sukcesu jest praca zespołowa – podkreśliła Kinga Baranowska i choć miała na myśli wspinaczkę wysokogórską, to jej słowa świetnie pasują również do realizacji projektów edukacyjnych. Po tym wystąpieniu oczekiwanie na najważniejszą część wieczoru umiliła wszystkim gościom muzyka tria smyczkowego Unforgettable, złożonego z absolwentek Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Kiedy instrumenty umilkły, na scenę weszli Mirosław Marczewski wraz z Teresą Wargocką, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej, którzy wręczyli nagrody w konkursie EDUinspiracje. Laureatami konkursu zostało siedem instytucji z różnych sektorów edukacji, które zdaniem kapituły konkursu zrealizowały w ubiegłym roku najlepsze projekty międzynarodowe w ramach programu Erasmus+ i innych programów zarządzanych przez FRSE. Rozstrzygnięcia kolejnych kategorii przyniosły wiele wzruszeń, zaś zwycięzcy nie kryli zaskoczenia – do ostatniej chwili nie ujawniono, kto zostanie laureatem poszczególnych kategorii.

Następnie przyszedł czas na wyłonienie zwycięzców konkursu EDUinspirator. Wręczyli je prof. dr. hab. Stefan Kwiatkowski oraz Jan Truszczyński, członkowie kapituły konkursu wraz z Tomaszem Bratkiem, zastępcą dyrektora generalnego FRSE. Nagrody otrzymali indywidualni uczestnicy i koordynatorzy projektów dofinansowanych przez FRSE, docenieni za szczególne zaangażowanie w realizację projektów edukacyjnych. Siedmioro laureatów wyłonionych w tegorocznej edycji konkursu reprezentuje różne sektory edukacji, łączy ich zaś to pasja i wysoka jakość podejmowanych działań.

Trzeci konkurs, w którym przyznano nagrody w trakcie Gali, to EDUinspiracje – Media, w tym roku zorganizowany po raz pierwszy. Nagrodzono w nim dziennikarzy, autorów tekstów i audycji opisujących międzynarodowe projekty edukacyjne. Kapituła konkursu przyznała pięć nagród i jedno wyróżnienie w czterech kategoriach konkursowych – wskazując najlepsze, najciekawsze i najbardziej wartościowe materiały dziennikarskie. Nagrody dla wyróżnionych dziennikarzy wręczyli Arkadiusz Jarkiewicz, dyrektor departamentu ekonomicznego Ministerstwa Edukacji Narodowej, prof. dr hab. Dariusz Rott, członek kapituły konkursu oraz Marcin Rolnik, członek zarządu FRSE.

Po zakończeniu goście zostali zaproszeni na bankiet. Laureaci wszystkich konkursów przyjmowali gratulacje i z dumą prezentowali pamiątkowe statuetki. W miłej i inspirującej atmosferze kuluarów jeszcze długo toczyły się pełne pasji dyskusje. Teraz pozostaje czekać na przyszłoroczną edycję konkursu – i kolejną, szóstą już, Galę Wręczenia Nagród Edukacyjnych FRSE.

Zapraszamy do zapoznania się z informacjami o zwycięzcach tegorocznych edycji konkursów EDUinspiracje, EDuinspirator i EDUinspiracje – Media!

 

 

 






W dniu 1 lipca 2015 Karolina Frąckiewicz przeprowadziła z Danutą Sajur koordynator projektu CONGENIAL wywiad o realizowanym projekcie. Fragment wywiadu niżej:


 



Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku

Celem projektu było stworzenie platformy służącej do międzypokoleniowej i międzynarodowej wzajemnej edukacji oraz do wymiany wiedzy i doświadczeń w społecznościach lokalnych partnerów projektu. Podczas międzynarodowych spotkań partnerzy projektu podzielili się przykładami  dobrej praktyki dla edukacji społeczności seniorskiej i nauki międzypokoleniowej .
 
Zrealizowano specyficzny cel polegający na rozwoju innowacyjnych metod poprawiających komunikację pomiędzy pokoleniami i stworzeniu możliwości wzajemnego przekazywania wiedzy pomiędzy starszą i młodszą generacją,  bazując na dobrych praktykach stosowanych w organizacjach partnerskich. Poznano również kilka  innowacyjnych metod komunikacji międzypokoleniowej. Szeroko rozpowszechniano ideę projektu w środowisku lokalnym: artykuły w miesięczniku UTW „Wiecznie Młodzi” oraz „Kurierze Porannym”, liczne publikacje i książki, audycja w Radio Białystok, serwis informacyjny w Internecie.
 
„Partnerstwo było bardzo dobrym przykładem angażowania słuchaczy w projekt na każdym etapie jego realizacji oraz prowadzenia działań edukacyjnych przez UTW na bazie doświadczeń zdobytych w międzynarodowym środowisku. Mocnymi stronami projektu jest duża liczba zaangażowanych słuchaczy, różnorodność działań podejmowanych dla słuchaczy, wysoka jakość produktów końcowych, znaczący wzrost międzykulturowych, językowych i komunikacyjnych umiejętności wśród pracowników i słuchaczy oraz zaangażowanie na każdym etapie realizacji projektu.” (FRSE)
 
 
(o projektcie na stronie www.eduinspiracje.org.pl  25 czerwca 2015)


 


Dnia Piątek, 29 Maja 2015 15:11 Tadeusz Wojciechowski

 

 

 

 

Szanowni Państwo,

 

 

 

 

Pragnę poinformować, że zostali Państwo nominowani do nagrody EDUinspiracje 2015, przyznawanej w konkursie organizowanym przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji, Narodową Agencję Programu Erasmus+. W 2015 roku konkurs jest realizowany pod hasłem: „Dobry rezultat – trwałe oddziaływanie”. Jego celem jest wyłonienie najbardziej wartościowych projektów, szczególnie w zakresie upowszechniania rezultatów i dzielenia się swoim doświadczeniem i sukcesem z innymi.

 

 

Kolejnym etapem wyłaniania laureatów spośród nominowanych jest przeprowadzenie wywiadu pogłębionego z realizatorami projektu w siedzibie nominowanego beneficjenta. Wywiad będzie przeprowadzony przez mobilnych badaczy FRSE, którzy zgłoszą się do Państwa w najbliższym czasie. Będziemy wdzięczni za pomoc w organizacji wywiadu.

 

Więcej informacji o konkursie EDUinspiracje znajdą Państwo na stroniehttp://eduinspiracje.org.pl/.

 

 

 

W załączeniu:

 

¡         list Mirosława Marczewskiego, Dyrektora Generalnego Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji.

¡         skan nominacji

¡         regulamin konkursu

¡         przewodnik dla nominowanych

 

Uprzejmie informuję, że wszystkie dokumenty zostały wysłane pocztą.

 

Z poważaniem,

 

Tadeusz Wojciechowski

Główny specjalista

 

Zespół Upowszechniania Rezultatów

Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji

Narodowa Agencja Programu Erasmus+

ul. Mokotowska 43

00-551 Warszawa

tel.: +48 22 46 31 267

fax.:  +48 22 46 31 021

e-mail: tadeusz.wojciechowski@frse.org.pl

www.frse.org.pl | www.erasmusplus.org.pl

 

 

 

 

 

 


Na stronie internetowej projektu CONGENIAL w języku angielskim (EN)  jest umieszczony  końcowy e-book

pt."CONGENIAL Connecting Generations:  intergenerational learning for a more inclusive Europe"

 


 

Z przyjemnością informuję,  że nasz projekt CONGENIAL został zakwalifikowany do grupy najlepszych europejskich projektów lat 2012-2014,  jako przykład dobrej praktyki. Jest to już 3-ia taka kwalifikacja po projekcie SIC i NATURE.

Gratuluję wszystkim uczestnikom projektu i dziękuję osobiście Wam wszystkim bo to tylko dzięki Wam tak wysoko ten projekt został oceniony. Gratuluję i dziękuję również grupie Wychowawców Podwórkowych, dzięki współpracy, z którymi projekt ten był znacznie bardziej interesujący i ciekawy.

Koordynator projektów międzynarodowych

Danuta Sajur

 

 

 


 


Mój udział w projekcie „Congenial”
 
Do projektu „Congenial”, jak nazwaliśmy łączenie pokoleń, przystąpiłam pod koniec roku 2012. Wcześniej brałam udział w projekcie „Nature” oraz „Silni zdrowiem”. Przyniosły mi one wiele radości, ciekawych wrażeń oraz możliwość dalekich podróży.
Zachęcona więc tymi miłymi przeżyciami, z radością wyruszyłam na spotkanie międzypokoleniowe. Szczególnie sympatyczne były wypady na TBS-y, gdzie mieści się świetlica dla dzieci, mających trudne warunki rodzinne. Dziećmi tymi opiekują się wychowawcy podwórkowi. Nasze seniorki bardzo chętnie spotykały się z tą grupą. Na początku były wspólne śpiewy. Dzieci uczyły nas swoich piosenek, natomiast my nauczyliśmy ich swoich. Najbardziej przypadła im do gustu piosenka „I znów zakwitły jabłonie …” Ciekawie wyglądała też kawiarenka językowa. W tym dniu rozmawiałyśmy z dziećmi po angielsku. Były wesołe zabawy; na przykład rzucając do siebie piłeczką, wykrzykiwałyśmy angielskie imiona lub nazwy miesięcy.
Zimą zaś uczyłyśmy dziewczynki haftować i robić na drutach oraz szydełku. Jedno ze spotkań było poświęcone tworzeniu pięknej biżuterii z koralików. A że to było w okolicach Święta Matki – prezenty były jak na zawołanie.
Nie zawsze zajęcia odbywały się w świetlicy przy herbatce i ciasteczku; kilka razy byliśmy na wspólnych rajdach w okolicach Białegostoku. Razem uczyliśmy się poznawać przyrodę, robić zdjęcia. Fantastyczny był również spacer po lesie, zakończony ogniskiem, pieczeniem kiełbasek i wspólnym śpiewaniem. Nasze koleżanki przygotowały dla dzieci zestawy pytań i słodkie niespodzianki za dobre odpowiedzi.
Ciekawie wypadło spotkanie, do którego przygotowywaliśmy się z dziećmi przez kilka miesięcy. Był to występ podczas wizyty naszych zagranicznych partnerów w Białymstoku w końcu maja 2014 r. Występ „naszych” dzieci w Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury został przyjęty bardzo gorąco, szczególnie wykonanie tureckiej piosenki w języku jednego z naszych partnerów – właśnie z Turcji. 
Przyjemnie wspominam spotkanie w Domu Dziecka w Supraślu, gdzie uzdolnione dzieci grały w szachy z utytułowanym mistrzem szachowym.
Przedstawiłam tylko mały wycinek współpracy międzypokoleniowej. Koleżanki z innych sekcji organizowały również spotkania z dziećmi i młodzieżą w zupełnie innych dziedzinach, na przykład komputerowej, kulinarnej, czy kosmetycznej.
Trzeba jeszcze wspomnieć, iż w ramach projektu „Congenial” mogliśmy doskonalić język angielski.
Dużym wyzwaniem dla nas było napisanie wspomnień o ciekawych wydarzeniach naszego życia, zamieszczonych na stronie internetowej projektu, a następnie wydanych w formie książki i przekazanych młodemu pokoleniu.
Nasza obecność w projekcie „Congenial” była bardzo owocna zarówno 
dla pokolenia starszych, jak i młodych białostoczan. Jestem pewna, że wspólne spotkania i występy bardzo nas do siebie zbliżyły.
11 – 15 IV 2014 r. w ramach projektu „Congenial” uczestniczyłam również w wyjeździe z grupą koleżanek z UTW do Grecji. W Atenach spotkałyśmy się z seniorami i młodzieżą oraz wysłuchaliśmy ich występów. Było to przedstawienie pokazujące różne historie związane z ludzkim życiem. Następnego dnia wyjechaliśmy do Ermioni, gdzie spędziliśmy kilka dni. Sympatyczne Greczynki zorganizowały dla wszystkich uczestników World Cafe; gdzie wszyscy w języku angielskim opowiadali o pracy w projekcie i gdzie oceniono nasze wysiłki oraz osiągnięcia. Następnie wysłuchaliśmy prezentacji innych partnerów projektu. Jednak najwyższe noty otrzymała grupa polska.
Następnego dnia zwiedzaliśmy piękne Ermioni. Dowiedzieliśmy się również, jak seniorzy tego miasta dbają o najbiedniejsze rodziny. 
Nasi gospodarze zorganizowali nam ponadto wycieczkę do starożytnych miejsc. Zwiedziliśmy Epidauros, Mykeny, Nafplio. To były niezapomniane wrażenia i przeżycia. Ostatni dzień spędziliśmy w Atenach. Stolica Grecji to oczywiście Akropol i wiele innych historycznych miejsc. Byłyśmy pod wielkim wrażeniem, zadziwione wielkością antycznego świata.
Myślę, że każdy z nas z dużą przyjemnością i satysfakcją uczestniczył w realizacji tego projektu. Jesteśmy bogatsi o doświadczenie, które przyniósł nam „Congenial”.
 
Zofia Pytel – Król 
 

 Projekt NATURE



 

INFORMACJA

Informuję iż nasz, już zakończony, międzynarodowy projekt partnerski NATURE został zawalifikowany do grupy najlepszych projektów tzw. projektów dobrej praktyki. Jest to już nasz drugi projekt, który został tak wysoko oceniony. Albowiem w poprzednim roku podobną bardzo pozytywną ocenę otrzymal również nasz projekt SIC.

 Informacja o  projektach dobrej praktyki znajduje się na  stronie internetowej http://grundtvig.org.pl gdzie funkcjonuje zakładka Galeria Projektów, która jest dostępna w menu po lewej stronie po wybraniu akcji Projekty Partnerskie Grundtviga

Link do naszego projektu Natural Active Teaching as Unique Realisation of Education (NATURE)  jest następujący:

http://www.grundtvig.org.pl/projekty-partnerskie/galeria-projektow).

Danuta Sajur - koordynator projektów międzynarodowych " 

Pozdrowienia

Danuta



 

 Projekt SIC


 


INFORMACJA

Miło mi poinformować członków UTW, że zrealizowany przez nas międzynarodowy projekt partnerski SIC (Międzykulturowy Cocktail Seniorów) został uznany jako przykład dobrej praktyki. Zapraszam na stronę internetową Grundtviga gdzie można przeczytać o naszym projekcie oraz poznać cytaty wypowiedzi uczestników projektu.

 
Poniżej przedstawiam fragment listu do naszego Uniwersytetu.

 

"Szanowni Państwo,

Uprzejmie informujemy, że na naszej stronie internetowej http://grundtvig.org.pl funkcjonuje zakładka Galeria Projektów, która jest dostępna w menu po lewej stronie po wybraniu akcji Projekty Partnerskie Grundtviga.

We wspomnianej zakładce znajdą Państwo przykłady dobrej praktyki w ww. akcji dotyczące projektów zrealizowanych w ramach programu Socrates (2000-2006) oraz programu "Uczenie się przez całe życie" (2007-2013).

Zakładka Galeria Projektów funkcjonuje także w pozostałych akcjach programu Grundtvig.

Miło nam Państwa poinformować, że wśród zamieszczonych opisów przykładów dobrej praktyki dotyczących  projektów partnerskich umieściliśmy opis projektu zrealizowanego przez Państwa organizację.

Jest to projekt:

SIC - Międzykulturowy koktajl seniorów

Jednocześnie bardzo dziękujemy Państwu za zainteresowanie naszą akcją upowszechniania rezultatów projektów partnerskich i przesłanie nam wypełnionej Karty Projektu Partnerskiego Grundtviga - przykładu dobrej praktyki."

 

Koordynator projektów międzynarodowych

Danuta Sajur


 


Ponowne spotkanie z francuskimi partnerami projektu SIC w Białymstoku

 

      Współpraca z francuskimi partnerami projektu SIC, zrzeszonymi w żydowskiej organizacji Medem Centre, okazała się owocna, a przyjaźń trwała. Po obowiązkowych, bardzo sympatycznych spotkaniach w Białymstoku (26 – 29 maja 2011 r.) i w Paryżu (13 – 16 października 2011 r.) nasi znajomi Francuzi postanowili ponownie nas odwiedzić. Dwa jesienne dni; 14 i 15 października 2013 r. przeznaczyli na zwiedzanie Białegostoku i Tykocina. W programie mieli też wizytę w białostockim oddziale IPN. Niektórzy z nas towarzyszyli francuskim gościom w tych wycieczkach. Poniedziałkowe spotkanie zakończyło się wspólną kawą w hotelowej restauracji w centrum Białegostoku, a na zakończenie pobytu w Polsce Francuzi zaprosili nas na wspólne ognisko do „Sosnowego Zacisza” – uroczego ośrodka poza miastem. Wielu naszych gości pamiętaliśmy z Paryża, szczególnie Chantale – naszą wierną i wytrwałą towarzyszkę wędrówek  po stolicy Francji oraz Idę i Emila Papierników, którzy przed dwoma laty gościli polską grupę w swoim podmiejskim domu na popołudniowej herbatce. Wszyscy troje odwiedzili nas już po raz drugi. Dlatego uściskaliśmy się od razu bardzo serdecznie  jak dobrzy znajomi.

Spotkanie rozpoczęły krótkie wystąpienia pani prezes UTW Krystyny Szner oraz Idy Papiernik. Danuta Sajur, jako koordynator międzynarodowych projektów na UTW, w dowód wdzięczności otrzymała od Francuzów upominek – piękny wzorzysty szal. Ciepłe i spontaniczne słowa powitania były tłumaczone z polskiego na francuski i odwrotnie, ponieważ nikt z gości nie znał naszego języka. W porozumiewaniu się pomocna była nasza uniwersytecka lektorka Helena Łukaszewicz, która po angielsku zapowiadała poszczególne części spotkania. Wszyscy wspólnie nuciliśmy znane tradycyjne piosenki w różnych językach, szczególnie najpopularniejszy chyba przebój „Dona, Dona, Dona …”. Żydowskie utwory wspaniale, żywiołowo prezentowała Młodzieżowa Grupa Wokalna pod kierownictwem Lecha Mazurka „Young Folk Crew” z Centrum im. Ludwika Zamenhofa Natomiast stare polskie (i nie tylko) przeboje wykonały cztery nasze koleżanki o prawdziwie słowiczych głosach; Danuta Łada, Zofia Pytel – Król, Jadwiga Łuckiewicz i Krystyna Szner. Śpiewaliśmy również przy ognisku, na którym piekliśmy kiełbaski jako jedno z licznych dań tego wieczoru. Bogaty wybór wszelkich pyszności mieliśmy z grilla, a następnie w lokalu przy „szwedzkim stole”. Wspaniały nastrój wyśmienitej radosnej zabawy sprawił, że po raz kolejny tańczyliśmy ochoczo przy skocznych dźwiękach melodii. Jak zwykle, czas spotkania minął niepostrzeżenie szybko, zdecydowanie za szybko. Żegnaliśmy się tradycyjnie złączeni w kręgu przyjaźni, śpiewając pożegnalne pieśni w swoich językach. Rozstawaliśmy się przy rzewnych dźwiękach naszej sztandarowej piosenki, zupełne jak przed dwoma laty w podparyskim ogrodzie Idy i Emila Papierników:

 

My tą piosenką pożegnamy was,
niech ta piosenka stale łączy nas,
gdy usłyszycie tej melodii ton,
niech w sercach waszych radość budzi on.

 

Barbara Wilczewska

fot. Jadwiga Barcewicz

 



 
 
© 2011 Uniwersytet Trzeciego Wieku w Białymstoku
Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną.